خلاصه از پیشگفتار کتاب هویت سیستانی
سرزمین تاریخی سیستان با خاستگاه پنج هزار ساله تمدنی،در مشرق ایران و در شمالی ترین نقطه استان سیستان و بلوچستان ودر مصب دلتا ی هیرمند قرار دارد .این سرزمین در طول تاریخ با نامهایی همچون : سکستان ، سجستان ، نیمروز ، درانجانا ، سیستان ، زابلستان در داستانها و آثار حماسی ایران می درخشد .قدیمی ترین نام های بجا مانده از سیستان را می توان در آثار دوره هخامنشی( کتیبه های داریوش در بیستون ، تخت جمشید ،نقش رستم و شوش ـ و کتیبه خشایارشاه در تخت جمشید مشا هده نمود) و منابع یو نانی و اسناد ساسانی ( در این دوره سیستان از کانون های مهم مذهب زردشتی بود ) و بعدها نوشته های مورخان دوره اسلامی مشاهده نمود. . یونانی ها در آثار شان سیستان را درنگیانا می نامیدند و در دوره اشکانی ها خاندان سورن که از ملوک الطوایف مهم آن دوره بود در این سرزمین حکمفرمایی می کرد . در همین دوره (پارتها ) به دلیل مهاجرت سکاها به این سرزمین ( در سده های نخست میلادی ) نام آن را به سکستان ( سرزمین سکاها ) تغییر دادند .این تحقیق علی رغم وقت اندک توانست شاخصه های هویتی این سرزمین را در بخش های : علمی – دینی – تاریخی و فرهنگی با حداکثر منابع به تصویر بکشد .