خلاصه ای از مقدمه کتاب مروری بر نقش آنزیم ها در تغذیه طیور
امروزه چالش‌های زیادی از جمله ایمنی تغذیه‌ای، مسائل زیست‌محیطی، تأمین استاندارد رفاه پرنده، ممنوعیت مصرف آنتی‌بیوتیک‌های مغذی، سلامت روده، تغذیه مواد غنی از الیاف خام و حفظ راندمان بالای تولید در پرورش طیور وجود دارد. هزینه خوراک تقریباً ۷۰ درصد هزینه تولید طیور را تشکیل می‌دهد (کوک، ۱۹۸۷)، بنابراین به نظر می‌رسد مهم‌ترین چالش برای صنعت طیور باشد. اگر قرار است کشاورزان بتوانند تا سال ۲۰۵۰ به ۹ میلیارد نفر در جهان غذا بدهند، باید راهی برای تولید محصولات با کیفیت بالا و نسبتاً ارزان قیمت، با اثرات زیست محیطی کمتر در هنگام تغذیه مواد خامی که با انسان رقابت نمی‌کند، بیابند. استفاده از افزودنی‌های خوراک قادر به بهبود کارایی رشد و/یا تولید تخم مرغ، جلوگیری از بیماری و بهبود استفاده از خوراک، گزینه‌ای برای مقابله با چالش‌ها ذکر شده است.
بخش طیور یکی از بزرگترین صنایع غذایی در جهان است و در بسیاری از نقاط جهان از رشد و صنعتی شدن مستمر برخوردار است. به ویژه، تولید جوجه‌های گوشتی رشد زیادی در مصرف جهانی گوشت و سود تجاری را نشان داده است که در قرن آینده بیشتر خواهد بود. این امر می‌تواند به دلیل مزایای نسبی آن از جمله کیفیت خوب تغذیه، طعم لذیذ، محتوای کم چربی، دوره تولید کوتاه، هزینه تولید پایین، پیشرفت سریع اقتصادی و قیمت مقرون به صرفه حتی برای سطوح ضعیف جامعه باشد (پتراکی و همکاران، ۲۰۱۵).