مقدمه

انسان ها در فرایند تاریخی حیات خود ،با باور ها واعتقادات مختلف و متفاوتی زندگی خودرا ادامه میدهند وامروزه دین که جزء نهادهای مهم واساسی زندگی اجتماعی محسوب می شود، نقش مهم وپررنگی را ایفا می کند. ارزش ها وهنجارهای اجتماعی نیز به صورت ثمربخشی برگرفته ونشات گرفته از نهاد دین وارزش های آن است. هویت انسان تاحد زیادی تحت تأثیر باورها واعتقاداتی است که به عنوان نهاد دین از آن یاد می شود. یکی از مهم ترین بخش های هویت به دلیل محتوا وچیستی آن، هویت دینی افراد است وتقویت این بعد می تواند منجر به تقویت سایر ابعاد شود وهمچنین چالش و مشکل در این بخش از هویت، می تواند سایر ابعاد هویتی را دچار بحران کند. هر نظام آموزشی به دنبال این مسئله است که از طریق طراحی وگردآوری برنامه درسی معین بتواند دانش ومهارت های مختلف واساسی را به افراد انتقال دهد وآنها را برای گرفتن نقش ومسئولیت در جامعه مهیا سازد. درباب این مسئله چادروی ومیلر (2007)در مقاله ای تحت عنوان شکل گیری هویت دینی دربین جوانان مسلمان آمریکایی بنگلادشی تبار، به چگونگی شکلگیری هویت دینی در بین جوانان پرداخته اند. یافته ها ونتایج حاکی از آن است که دوگروه متفاوت بر مبنای شکلگیری هویت دینی وجود دارد گروهی به فطری بودن هویت دینی باور واعتقاد دارند وگروهی دیگر مساله هویت را برگرفته از کشف وشناخت محیط میدانند وهمین طور تلاش برای یافتن وپیداکردن جایگاه درست ومناسب برای جوان بنگلادشی بسیار سخت بوده است.(عباسی نودژوهمکاران،1395: 3-1)

 جامعه پذیری فرایندی است که توسط نهادهای مختلف صورت میگیرد ومی تواند در این موضوع کارساز وحیاتی باشد. رسانه ها نیز از جمله عواملی هستند که میتوانند در جامعه پذیری نقش موثری را ایفا کنند.