راه اندازی شبکه های کامپیوتری (مقدماتی)

چاپ کتاب راه اندازی شبکه های کامپیوتری (مقدماتی)

پیشگفتار

کتابی که در حال حاضر پیش روی شماست بیانگر مقدمه­ای بر شبکه­های کامپیوتری، برنامه ریزی، نصب سخت افزارهای شبکه و آشنایی با تجهیزات شبکه می­باشد. در این کتاب سعی شده است تا مباحث کاربردی که برای راه اندازی شبکه مورد نیاز است بصورت عملی و مصور ارائه گردد. همچنین مباحث کاربردی همانند نصب ویندوز ۲۰۰۳ سرور، ساخت ایمیل در شبکه، راه اندازی DHCP Server و DNS Server ، Active Directory بصورت گام به گام در اختیار خواننده قرار گرفته است. امید می­رود خوانندگان عزیز قادر باشند با مطالعه این کتاب یک شبکه محلی با سرویسهای کاربردی راه اندازی نمایند.استفاده از شبكه هاي كامپيوتري در چندين سال اخير رشد فراواني كرده وسازمانها وموسسات اقدام به برپايي شبكه نموده اند . هر شبكه كامپيوتري بايد با توجه به شرايط وسياست هاي هر سازمان ، طراحي وپياده سازي گردد. در واقع شبكه هاي كامپيوتري زير ساخت هاي لازم را براي به اشتراك گذاشتن منابع در سازمان فراهم مي آورند؛در صورتيكه اين زير ساختها به درستي طراحي نشوند، در زمان استفاده از شبكه مشكلات متفاوتي پيش آمده و بايد هزينه هاي زيادي به منظور نگه داري شبكه وتطبيق آن با خواسته هاي مورد نظر صرف شود . در زمان طراحي يك شبكه سوالات متعددي مطرح مي شود:

-براي طراحي يك شبكه بايد از كجا شروع كرد؟

-چه پارامترهايي را بايد در نظر گرفت ؟

-هدف از برپاسازي شبكه چيست ؟

– انتظار كاربران از شبكه چيست ؟

– آيا شبكه موجود ارتقاء مي بايد ويا يك شبكه از ابتدا طراحي مي شود؟

-چه سرويس ها و خدماتي برروي شبكه ارائه خواهد شد؟

بطور كلي قبل از طراحي فيزيكي يك شبكه كامپيوتري ، ابتدا بايد خواسته ها شناسايي وتحليل شوند، مثلا در يك كتابخانه چرا قصد ايجاد يك شبكه را داريم واين شبكه بايد چه سرويس ها وخدماتي را ارائه نمايد؛ براي تامين سرويس ها وخدمات مورد نظر اكثريت كاربران ، چه اقداماتي بايد انجام داد ؛ مسائلي چون پروتكل مورد نظر براي استفاده از شبكه ، سرعت شبكه واز همه مهمتر مسائل امنيتي شبكه، هريك از اينها بايد به دقت مورد بررسي قرار گيرد. سعي شده است پس از ارائه تعاريف اوليه ، مطالبي پيرامون كاربردهاي عملي آن نيز ارائه شود تا در تصميم گيري بهتر ياري كند.

مقدمه

در سال ۱۹۵۷ نخستین ماهواره، یعنی اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق به فضا پرتاب شد. در همین دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابرقدرت آن زمان جریان داشت و دنیا در دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابر قدرت آن زمان جریان داشت و دنیا در دوران جنگ سرد به سر می برد.

وزارت دفاع امریکا در واکنش به این اقدام رقیب نظامی خود، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا (ARPA) را تاسیس کرد. یکی از پروژه های مهم این آژانس تامین ارتباطات در زمان جنگ جهانی احتمالی تعریف شده بود. در همین سال ها در مراکز تحقیقاتی غیر نظامی که بر امتداد دانشگاه ها بودند، تلاش برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر در جریان بود. در آن زمان کامپیوتر های Mainframe از طریق ترمینال ها به کاربران سرویس می دادند. در اثر اهمیت یافتن این موضوع آژانس آرپا (ARPA) منابع مالی پروژه اتصال دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت. در اواخر سال ۱۹۶۰ اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو تای آنها در MIT، یکی در دانشگاه کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راه اندازی شد. این شبکه آرپانت نامگذاری شد. در سال ۱۹۶۵ نخستین ارتباط راه دور بین دانشگاه MIT و یک مرکز دیگر نیز برقرار گردید.

در سال ۱۹۷۰ شرکت معتبر زیراکس یک مرکز تحقیقاتی در پالوآلتو تاسیس کرد. این مرکز در طول سال ها مهمترین فناوری های مرتبط با کامپیوتر را معرفی کرده است و از این نظریه به یک مرکز تحقیقاتی افسانه ای بدل گشته است. این مرکز تحقیقاتی که پارک (PARC) نیز نامیده می شود، به تحقیقات در زمینه شبکه های کامپیوتری پیوست. تا این سال ها شبکه آرپانت به امور نظامی اختصاص داشت، اما در سال ۱۹۲۷ به عموم معرفی شد. در این سال شبکه آرپانت مراکز کامپیوتری بسیاری از دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی را به هم متصل کرده بود. در سال ۱۹۲۷ نخستین نامه الکترونیکی از طریق شبکه منتقل گردید.

در این سال ها حرکتی غیر انتفاعی به نام MERIT که چندین دانشگاه بنیان گذار آن بوده اند، مشغول توسعه روش های اتصال کاربران ترمینال ها به کامپیوتر مرکزی یا میزبان بود. مهندسان پروژه MERIT در تلاش برای ایجاد ارتباط بین کامپیوتر ها، مجبور شدند تجهیزات لازم را خود طراحی کنند. آنان با طراحی تجهیزات واسطه برای مینی کامپیوتر DECPDP-11 نخستین بستر اصلی یا Backbone شبکه کامپیوتری را ساختند. تا سال ها نمونه های اصلاح شده این کامپیوتر با نام PCP یا Primary Communications Processor نقش میزبان را در شبکه ها ایفا می کرد. نخستین شبکه از این نوع که چندین ایالت را به هم متصل می کرد Michnet نام داشت.روش اتصال کاربران به کامپیوتر میزبان در آن زمان به این صورت بود که یک نرم افزار خاص بر روی کامپیوتر مرکزی اجرا می شد. و ارتباط کاربران را برقرار می کرد. اما در سال ۱۹۷۶ نرم افزار جدیدی به نام Hermes عرضه شد که برای نخستین بار به کاربران اجازه می داد تا از طریق یک ترمینال به صورت تعاملی مستقیما به سیستم MERIT متصل شوند.این، نخستین باری بود که کاربران می توانستند در هنگام برقراری ارتباط از خود بپرسند: کدام میزبان؟از وقایع مهم تاریخچه شبکه های کامپیوتری، ابداع روش سوئیچینگ بسته ای یا Packet Switching است. قبل از معرفی شدن این روش از سوئیچینگ مداری یا Circuit Switching برای تعیین مسیر ارتباطی استفاده می شد. اما در سال ۱۹۷۴ با پیدایش پروتکل ارتباطی TCP/IP از مفهوم Packet Switching استفاده گسترده تری شد. این پروتکل در سال ۱۹۸۲ جایگزین پروتکل NCP شد و به پروتکل استاندارد برای آرپانت تبدیل گشت. در همین زمان یک شاخه فرعی بنام MILnet در آرپانت همچنان از پروتکل قبلی پشتیبانی می کرد و به ارائه خدمات نظامی می پرداخت. با این تغییر و تحول، شبکه های زیادی به بخش تحقیقاتی این شبکه متصل شدند و آرپانت به اینترنت تبدیل گشت. در این سال ها حجم ارتباطات شبکه ای افزایش یافت و مفهوم ترافیک شبکه مطرح شد.

مسیر یابی در این شبکه به کمک آدرس های IP به صورت ۳۲ بیتی انجام می گرفته است. هشت بیت اول آدرس IP به شبکه های محلی تخصیص داده شده بود که به سرعت مشخص گشت تناسبی با نرخ رشد شبکه ها ندارد و باید در آن تجدید نظر شود. مفهوم شبکه های LAN و شبکه های WAN در سال دهه ۷۰ میلادی از یکدیگر تفکیک شدند.

در آدرس دهی ۳۲ بیتی اولیه، بقیه ۲۴ بیت آدرس به میزبان در شبکه اشاره می کرد.

در سال ۱۹۸۳ سیستم نامگذاری دامنه ها (Domain Name System) به وجود آمد و اولین سرویس دهنده نامگذاری (Name Server) راه اندازی شد و استفاده از نام به جای آدرس های عددی معرفی شد. در این سال تعداد میزبان های اینترنت از مرز ده هزار عدد فراتر رفته بود.